Bazen yolcularim lounge'da soruyor. "Şefim hatirladin mi beni?" diye. Azicik kilitleniyorum ama İnsan nasil hayir der ki? Hemen ekliyor "gecen sene 14 Şubat'ta birlikte Osaka'dan İstanbul'a donmustuk. Sen bize karides yapmıştın." "Aaa evet" diyorum. Halbuki nerdeyse yemin edebilirim ki, gecen sene 14 subatta Şangay'daydim. Demek ki degilmisim bak. Yolcum beni hatirliyor. 
Evet ayda 4-5 seferden ortalama her seferde 300 kisiyle uctugum dusunulurse, bu zamana kadar herhalde asagi yukari 15.000 tane yolcum olmustur. Hakkim yok mu ama nasil hatirlayayim?
Bunun disinda ise, çok çok ozel yolcular vardir. Onlari ne ozel yapar onu da bilemiyorum ama bazi yolcular asla unutulmaz. Mesela gecen sene Şangay'dan İstanbul'a dönerken bir yolcumu, yaklasik 5 ay sonra yine Bangkok'tan İstanbul'a dönerken tasidim. İlk ucusumuzda kendisiyle aramda hicbir diyalog gecmemekle birlikte, beyefendinin yuzunu unutamamistim. Aklinizdan ne gectigini biliyorum. Yoo öyle super yakisikli bir insan da degildi ancak aklimda her nasilsa yer etmis. Bangkok dönüşü tam barda  içki hazırlamak için ekipteki hostes arkadaşıma yardım ederken, beyefendiye uzun uzun baktım. O da bana bakmaya başladı ve selam verdi. Tuhaftır, o da beni hatırladı.Sonra biraz sohbet ettik. Megerse İsvecli bir tenisçiymiş. (Ünlü olduğunu daha sonra öğrendim)
Bu olayin ustunden uzun zaman gecti. Belki bir sene. Sonra bir gun lounge'da bir misafirim omlet siparisi verdi. Kafami bir kaldirdim. Gene ayni beyefendi. Bu sefer ikimizde sok olduk. Dedi ki "2 sene icerisinde 2 kere uzun mesafe uctum, bu 3.sü. İlk 2 sinde beni İstanbul'a sen getirdin, simdi de istanbul'dan sen ugurluyorsun. Enteresan ama ozel sefim gibi oldun" dedi. "Napiyorsun merak ediyorum" dedi. Anlattim, ucmayi biraktigimi yere gectigimi. Bir omletlik kadar sohbet ettik. Ama ben o beyefendiyi hic unutmadim. Umarim sampiyonlugu icin ettigi seyahatler istedigi gibi sonuclanir. İsmi mi? Olmaz, iş etiğine sığmaz :)